De hypotheekrenteaftrek is waarschijnlijk niet het eerste waar u aan denkt wanneer u gaat scheiden en een eigen woning hebt. Maar het is wel belangrijk om er bij stil te staan. In dit artikel legt onze financieel adviseur uit waarom.
De afwikkeling van de zaken rondom de eigen woning is doorgaans een ingewikkeld onderdeel van een echtscheiding. Vaak blijft een van de twee ex-partners in de woning wonen, moet de ander worden uitgekocht en de hypotheek op één naam worden gezet. Maar er zijn ook consequenties als het gaat om het aftrekken van de hypotheekrente. Een belangrijk aspect, omdat het veel impact kan hebben op de netto maandlasten en dus de toekomstige betaalbaarheid.
Die gevolgen ontstaan onder andere doordat de hypotheekregels per 2013 zijn aangepast. Sinds dat moment is de rente alleen nog maar aftrekbaar wanneer u een annuïtaire of een lineaire hypotheek afsluit. Echter: voor eigenaren die op dat moment in 2013 al een hypotheek hadden gold overgangsrecht, zij mochten de rente op hun aflossingsvrije hypotheek gewoon blijven aftrekken. Wanneer u gaat scheiden en je was samen eigenaar, is nog maar een deel van zo’n leningdeel aftrekbaar voor elk van de partners. Dat kan invloed hebben op de netto woonlasten en dus de betaalbaarheid van een eventueel nieuw koophuis.
Ook de overwaarde die gerealiseerd wordt op de voormalige gezamenlijke woning kan het recht op renteaftrek beperken omdat de Belastingdienst ervan uit gaat dat u uw deel van de overwaarde in uw nieuwe huis steekt. Koopt u een nieuw huis met een nieuwe partner die ook al een eigenwoning-historie heeft, dan wordt het plaatje nog weer wat complexer. Houd er ook rekening mee dat de hypotheekrente maximaal dertig jaar aftrekbaar is. Als financieel adviseur kennen wij de verschillende complexiteiten en we kunnen voor u uitzoeken hoe het in elkaar zit.
Een ander fiscaal vraagstuk is de scheidingsregeling. Die treedt in werking wanneer een van de partners in de woning blijft wonen maar de woning nog wel gezamenlijk bezit is en dus nog niet is verkocht. De vertrokken partner mag dan voor een periode van maximaal twee jaar toch de helft van de hypotheekrente aftrekken, ook al geldt de woning niet maar als zijn of haar hoofdverblijf.
